Ήταν απόγευμα Παρασκεύης όταν μετά τη δουλειά αποφασίσαμε να πάμε να επισκεφτούμε το σπήλαιο Νυμφολήπτου.Ανεβήκαμε τον Υμμητό, μέχρι το κοιμητήριο της Βούλας και από εκεί ανηφορίσαμε το βουνο έως το σημείο όπου πριν μερικά χρόνια είχαν βρει τραγικό θάνατο οι δύο πυροσβέστες
όταν το όχημά τους κατρακύλισε και τούμπαρε στην πλαγιά του Υμμητού...
Η θέα είναι μοναδική και ο καθαρός αέρας τρυπάει τη μύτη και αναζοωγονεί το σώμα και η φύση σιγοτραγουδάει το χειμωνιάτικο τραγούδι της στ' αυτιά μου...
...και καμιά φορά μου κλείνει το μάτι και μου χαρίζει μοναδικά φυσικά χρώματα και όμορφα συναισθήματα με ένα απλό ουράνιο τόξο...
...σα να λέει μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά!!!
Ευτυχώς που υπήρχε και αυτή η κατασκεύη...
...στην πόρτα σύρμα για κλειδί!!!!
Η κάθοδος ήθελε προσοχή γιατί ήδη είχε αρχίσει να βρέχει και οι βράχοι γλύστραγαν επικίνδυνα...
Αυτό είναι ένα σημείο που ο Δήμος Βούλας ξέροντας ότι μπορείς να παρκάρεις και να απολαύσεις θέα όμορφη έδωσε και ονομασίες...
"το ηλιοβασίλεμα των ρομαντικών"...ή "το δειλινό των ερωτευμένων"...
Κοιτάξτε τι βρήκα μια ανάσα από τον πολιτισμό και το καυσαέριο...
...κάτω από την μύτη μας...!!!
Έτσι όπως το λες είναι Κώστα! Θησαυροί υπάρχουν δίπλα μας, γύρω μας και μεις το... σκεφτόμαστε να αποχωριστούμε την πολυθρονίτσα μας, να βγούμε έξω, να πάρουμε καθαρό αέρα και να απολαύσουμε τη ζωή. Σε ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες και για το πολύ ωραίο κείμενο που το συνδοδεύει
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σ' ευχαριστώ Νίκο, για τα καλά σου λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφή