Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ και Η ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Όταν αποφασίζουμε να "διαγράψουμε" από την μνήμη μας, κάποια κομμάτια της ιστορίας και του πολιτισμού μας, τότε ο χρόνος είναι αμείλικτος και καταστροφικός...
Όταν, πάλι, αποφασίζουμε να "χτίσουμε" το μέλλον μας, διαγράφοντας και παραμελώντας το παρελθόν, δημιουργούμε εικόνες αντιφατικές και άσχημες, δίνοντας στην όραση το ερέθισμα να "διαβάσει" μια κακογραμμένη έκθεση... 


Το ίδιο ισχύει και για τα έργα βιτρίνας, τα οποία αν και ημιτελή, να μην αναφέρω το αιθητικό αποτέλεσμα, γίνονται και επικίνδυνα για την δημόσια υγεία και ασφάλεια. Στην παραπάνω φωτογραφία, φαίνεται η αρχή της διάβρωσης που κάνει την εμφάνισή της στο υποτιθέμενο θέατρο-έκτρωμα, στο αρχαιολογικό (αρχαίο ναι, λογικό κατά τους κατασκευαστές, ΟΧΙ) πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος... Και μιά γενική άποψη της μεταλλικής εξέδρας που "φυτεύτηκε" στο πάρκο! Σκέτος έρωτας...





Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Ποδηλατάδα σε μνημεία στις παλιές γραμμές του τραμ (thnx Atenistas!)


Tρέχουμε για τα ΜΝΗΜΕΙΑ
Ακολουθώντας τις παλιές γραμμές του Τραμ

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012, 5.45 μ.μ., Σύνταγμα

Aυτή την Τετάρτη 30 Μαΐου 2012, 5.45μ.μ., η MOnuMENTA, o Γιώργος Αμυράς, η ομάδα Πόλις των atenistas και ο Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμων, τρέχουν για τα μνημεία, ακολουθώντας τις παλιές γραμμές του τραμ.

Η ιστορία του τραμ στην Αθήνα ξεκινά το 1882 με τους πρώτους ιππήλατους τροχιόδρομους. Το δίκτυο αυτό ηλεκτροκινήθηκε, αναβαθμίσθηκε και επεκτάθηκε μέχρι να αντικατασταθεί σταδιακά από τα τρόλλεϋ στις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Οι γραμμές του τραμ είτε αφαιρέθηκαν από το οδόστρωμα είτε καλύφθηκαν με νέα στρώματα ασφάλτου. Σε αυτή την ΠολιτιστικόΠοδηλατοΔιαδρομή τα ποδήλατά μας κυλούν πάνω σε ένα μέρος του παλιού δικτύου του τραμ θυμίζοντας στους κατοίκους της Αθήνας ένα ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας της πόλης τους.
Λίγα λόγια για τη διαδρομή (google maps)
Ξεκινάμε από την πλατεία Συντάγματος, κοντά στις γραμμές του σημερινού τραμ και ακολουθώντας την παλιά αλλά και την μελλοντική χάραξη του τραμ διασχίζουμε τη λεωφόρο Πανεπιστημίου. Πρώτη μας στάση μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών για να γνωρίσουμε τα κτήρια που βρίσκονται απέναντι από την Αθηναϊκή Τριλογία, (Μέγαρα Σερπιέρη, Ράλλη και Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους). Η επόμενη στάση μας είναι στην οδό Πεσμαζόγλου. Από τον αυστηρό νεοκλασικισμό του Λ. Καυτατζόγλου (Αρσάκειο Παρθεναγωγείο) περνάμε στον εκλεκτικισμό του Α. Μεταξά (Μέγαρο της Ιονικής Τράπεζας) και το πάντρεμα του νεορασιοναλισμού με τον αθηναϊκό νεοκλασικισμό του Ν. Βαλσαμάκη (Μέγαρο της Τράπεζας Πίστεως). Συνεχίζουμε στην οδό Σοφοκλέους και αφού βγούμε στην οδό Πειραιώς σταματάμε στο ύψος της πλατείας Κουμουνδούρου (Ελευθερίας) όπου θα μιλήσουμε για τα κτήρια που την περιβάλουν (κτήριο ΙΚΑ, Δημοτικό Βρεοφοκομείο, Ναός Αγίου Γεωργίου Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα). Διασχίσουμε την Αγίων Ασωμάτων με επόμενη στάση την πλατεία Αγ. Ασωμάτων στο Θησείο, όπου το ενδιαφέρον μας θα επικεντρωθεί σε κτήρια του 19ου και 20ού αιώνα, αφήνοντας για άλλη περιήγηση τα αρχαία και βυζαντινά μνημεία. Στη συνέχεια διασχίζουμε την οδό Απ. Παύλου, κάνοντας μια στάση στο Ciné Θησείον, κτήριο της δεκαετίας του 1930. Τέλος, καταλήγουμε στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου με τελευταία μας στάση πριν τερματίσουμε την πολυκατοικία του αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου και το Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Η πορεία μας τελειώνει στην οδό Μακρυγιάννη όπου οι γραμμές του παλιού τραμ είναι ορατές. Εκεί μας περιμένει μια έκπληξη. Μέλη του Σωματείου Φίλοι Σιδηροδρόμων θα μας περιμένουν για να δοκιμάσουμε μια βόλτα με ποδηλατοδραιζίνα, ένα πρωτότυπο και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μετακίνησης, άθλησης και αναψυχής.
Συνάντηση: Σύνταγμα, 5.45 μ.μ.
Διαδρομή-Ξενάγηση: Σύνταγμα – Πανεπιστημίου – Πεσμαζόγλου – Σοφοκλέους – Πειραιώς – Αγ. Ασωμάτων – Θησείο – Απ. Παύλου – Δ. Αρεοπαγίτου – Μακρυγιάννη.
Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά
Απαραίτητος εξοπλισμός: ποδήλατο, κράνος, φωτογρ. μηχανή, παγούρι με νερό.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Η ΓΙΟΡΤΗ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ.


Και ως γνωστό ο μπαμπάς του, εκτός από τα παιδιά που το "παλεύουν" εκεί μέσα, να το κρατήσουν ζωντανό, είμαστε όλοι εμείς που προσπαθούμε με την παρουσία μας να το κρατήσουμε και εμείς ζωντανό και λειτουργικό με έναν ιδιαίτερο τρόπο, όχι με αυτόν που το "μαγαζί" ορίζει τον χώρο του και περιορίζει τον κόσμο του, αλλά με αυτόν που ο κόσμος και οι θαμώνες του ορίζουν τον χώρο του "μαγαζιού" και δεν περιορίζονται σε "δυσκολίες του τύπου : " Πες στα παιδιά σου να μην κάνουν ποδήλατο και να μην κλωτσάνε το τόπι, γιατί ενοχλούν τους υπόλοιπους πελάτες μου" ή "Μα τι θες τώρα και ζητάς τσάι με λεμόνι... ουφ! καλά θα σου το φέρω...!!!"


Ο κόσμος για άλλη μια φορά ήταν πολύς και σε όλη την διάρκεια της ημέρας, τουλάχιστον από τις 13:30 έως τις 19:30 που έκατσα εγώ. Είδα μέλη της ΕΚΑΠ, οικογένειες, παρέες μικρών και μεγάλων, ποδήλατα, μάγους, κλόουν, άνθρωπους που αψηφούν τη βαρύτητα και διασκεδάζουν μαζί της, συμμαθητές, συμμαθήτριες και τον εξαιρετικό καθηγητή των Ισπανικών να χαλαρώνουν, να τρώνε, να πίνουν τον καφέ τους και να τραγουδούν κάτω από τις φυλλωσιές των δέντρων. Άκουσα ζωντανά ρεμπέτικα τραγούδια και δανείστηκα βιβλία... Μόνο την...μουτράκλα μου δεν έβαψα!

Η γνωστή περίσσεια θετική ενέργεια που κατακλύζει τον χώρο του πάρκου, με εγκλώβισε σε ένα πολύχρωμο και πολύφωνικό αλλά και πολυπολιτισμικό γαϊτανάκι ήχων και χρωμάτων...
Βρέθηκα με παλιούς παιδικούς φίλους που είχα πάρα μα πάρα πολλά χρόνια να τους δω και η χαρά μας πνίγηκε στις πολλές βαρελίσιες μπύρες που καταναλώσαμε!

Συζητήσαμε, θυμηθήκαμε, γελάσαμε, διαφωνήσαμε όπως τον παλιό καλό καιρό που είμασταν πιτσιρίκια και περνούσαμε την ώρα μας καθισμένοι στα σκαλάκια του αγάλματος του Πλάτωνα.

 Τότε που έλειπαν τα τραπεζοκαθίσματα από την ταβέρνα και την καφετέρια... Τότε που παίζαμε "παγκάκια" και "καφασάκια". Τότε που παίζαμε αμάδες χωρίς να μας διώχνουν οι κάκιστοι τωρινοί επεγγελματίες... Είπαμε να στηρίζουμε τα μαγαζιά της γειτονιάς, αλλά δεν θα μας "καβαλήσουν" κιόλας! Ούτε εμάς, ούτε και τα παιδιά μας και κάτω από ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΠΕΙΛΗΣ!

Προσωπικά εύχομαι να μας ζήσει, να γίνει ένα μέρος που οι επόμενες γενιές θα το θυμούνται σαν τόπο θετικής ενέργειας, γνωριμίας με πολλούς συνανθρώπους μας, τόπο παραγωγής σκέψης ιδεών, πρωτοτυπιών, ανεμελιάς, ξεκούρασης και αγάπης. Γιατί τέτοιους τόπους θέλουμε και ονειρευόμαστε και δεν θα αφήσουμε κανέναν κακόβουλο, κακόψυχο και μικρόψυχο άνθρωπο να μας το στερήσει!!!


ΠΟΛΥΧΡΟΝΟ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ ΚΑΦΕΝΕΙΟ!!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ:


Σάββατο 12 Μαΐου 2012

ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΙΟΛΑΣ 2 ΧΡΟΝΙΑ!!!

Εγώ πάντως θα φέρω και τα ... αστεράκια μου!!!

ΑΠΟ ΤΟ HOT DOC.


  • Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη. Δεν είναι το φάντασμα που περιγράφεται στο κομμουνιστικό μανιφέστο. Είναι το φάντασμα του Τσίπρα. Για όσους δεν καταλάβατε ακόμη, η Ευρώπη ολόκληρη- η Ελλάδα σίγουρα- κινδυνεύει από την πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι έφτιαξαν με επιμέλεια τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις της Ελλάδας πάει κατά διαόλου. Η χώρα δεν θα είναι η ίδια. Το τιμόνι της δεν θα είναι στα στιβαρά χέρια της Τόνιας Αντωνίου, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, του καπετάνιου του Τιτανικού Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η καρέκλα της εξουσίας δεν θα τρίζει πια, κάτω από το πολιτικό βάρος του Ευάγγελου Βενιζέλου και ο Άκης δεν μπορεί πια να βοηθήσει γιατί είναι φυλακή. Η ευρωπαϊκή προοπτική του Σαμαρά που ατένιζε την Ευρώπη στα προεκλογικά σποτ από τα παράθυρα της Αγιά Σοφιάς απειλείται να ακυρωθεί. Ο δε Καραμανλής, δεν θα μπορεί να αρθρώσει στο μέλλον ούτε τις 15 λέξεις που είπε μέσα σε 3 χρόνια. Ακέραιοι άνθρωποι όπως ο Παυλίδης, ο Μπασιάκος, ο Δούκας, κάτι κουμπάροι μετά του Παναγιώτη Ψωμιάδη, δεν θα μπορούν πια να προσφέρουν. Όλα θα παραδοθούν στο χάος.
    Ποιο είναι το χάος; Φαντάζομαι οι άνθρωποι θα έχουν μισθούς πείνας, οι συντάξεις δεν θα υπάρχουν, οι νέοι θα είναι άνεργοι, οι τράπεζες θα παίρνουν τα σπίτια, δεν θα υπάρχει όραμα και προοπτική, η χώρα θα καταρρεύσει.
    Ας σοβαρευτούμε λοιπόν τώρα. Το χάος είναι εδώ. Τρία χρόνια τώρα. Με τα μνημόνια και τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Μπροστά δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο χάος. Σε λίγο θα βγάλουμε τα κονσερβοκούτια (αυτά που δεν έβγαλαν οι κομμουνιστές της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας) και θα σφαζόμαστε μεταξύ μας για να μοιράσουμε τα λίγα που έχουν απομείνει. Τα μνημόνια ρίχνουν την χώρα στην ύφεση και στη συνέχεια η ύφεση χρησιμοποιείται για να παρθούν άλλα μέτρα. Γιατί το κάνουν αφού δεν βγάζει πουθενά; Δεν γίνεται αλλιώς θα πουν οι αυτοαποκαλούμενοι «ευρωπαϊστές».
    Θέλω να δείξουν τα πρακτικά ενός μόνο υπουργικού συμβουλίου στο οποίο πραγματικά εξέτασαν μια άλλη πρόταση για την Οικονομία εκτός από την Τρόικα και τα επιχειρήματα με τα οποία την απέρριψαν ως μη πραγματοποιήσιμη. Μία μόνο. Δεν υπάρχει γιατί δεν εξέτασαν ποτέ καμιά άλλη πρόταση. Μας έβαλαν στο ΔΝΤ γιατί έτσι ήθελαν.
    Υποστήριξαν με κάθε τρόπο, πως αυτό είναι το καλύτερο για την Ελλάδα και δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα διαπραγμάτευσης. Ν, όμως που στις πρώτες τους μετεκλογικές δηλώσεις Σαμαράς και Βενιζέλος, για να αποφύγουν τον «σκόπελο Τσίπρα» υποστήριξαν πως πρέπει να κάνουμε επαναδιαπραγμάτευση. Μια επαναδιαπραγμάτευση που πριν από τη απειλή των εκλογικών αποτελεσμάτων, υποστήριζαν πως δεν μπορεί να γίνει.
    Ουρλιάζουν στα κανάλια πως απειλούνται οι Τράπεζες και η ρευστότητα. Πως ο Στρατούλης θα εθνικοποιήσει τις καταθέσεις .Ποιά ρευστότητα και αποθεματικά των Τραπεζών; Ποτέ δεν υπήρξαν. Οι Τράπεζες χωρίς κανένα θεσμικό έλεγχο, έπαιρναν τις καταθέσεις των καταθετών, (αυτές που θα πάρει ο Στρατούλης) και με αυτές έδιναν δάνεια στους ανθρώπους τους και σε δικές τους Offshore εταιρείες, οι οποίες μετά εμφανίζονταν να κάνουν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας. Δεκάρα τσακιστή δεν έβαλαν ποτέ. Καταχράστηκαν χωρίς έλεγχο τις καταθέσεις του κόσμου.
    Δεν θέλω να επιχειρηματολογήσω υπέρ του Τσίπρα, του Κουβέλη ή του Καμμένου. Απλώς θεωρώ κατάντια για την Δημοκρατία να γυρνάμε στην δεκαετία του 50,όταν ο φόβος μην μας πάρουν οι κομμουνιστές τις περιουσίες και τις γυναίκες μας, χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθεί το παρακράτος και να γίνουν οι άνθρωποι υποχείρια. Αυτή η «Δημοκρατία» των εκβιασμών, δημιούργησε το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά και τους «εθνικούς» κλέφτες. Αυτές οι τεχνητές απειλές δημιούργησαν την Ελλάδα της υποτέλειας, της Ψωροκώσταινας και τελικώς της αναξιοπρέπειας.
    Δεν ξέρω αν ο Τσίπρας μπορεί και πώς, να κυβερνήσει, αλλά ξέρω καλά, όπως όλη η χώρα ποιοι μας κυβέρνησαν και πώς. Κυβέρνησε ο Άκης, ο Τσουκάτος, ο Ρουσόπουλος με τις ευλογίες του Εφραίμ και το απολυτήριο εξαταξίου Γυμνασίου και δεν μπορεί ο Τσίπρας ή ο Παπαδημούλης; Φοβόμαστε μήπως μας ρίξουν στο χάος; Και το λένε την ίδια ώρα που χάρισαν δισεκατομμύρια στους Γερμανούς των υποβρυχίων και στη SIEMENS;
    Να σας το πω χοντρά; Κυβέρνησαν πρωθυπουργοί που έπαιζαν playstation στου Μαξίμου και φόραγαν βραχιολάκια ισορροπίας Power Balance και δεν μπορούν αυτοί που έχουν ένα άλλο προβληματισμό; Μπορούσαν υπουργοί που έκαναν τους νόμους περί ευθύνης υπουργών, τους εκλογικούς νόμους, τους νόμους που αμνηστεύουν κλέφτες, υπουργοί που ήταν οι ίδιοι κλέφτες και δεν μπορούν άλλοι;
    Γιατί; Γιατί δεν είναι όσο “ευρωπαϊστές” όσο θέλουν τα κανάλια και τα εκδοτικά συγκροτήματα; Απέναντι στα φαντάσματα που επικαλούνται ως επικίνδυνα, προτιμώ την πραγματικότητα που είναι ξεκάθαρη. Μπορούσαν όλοι αυτοί τόσα χρόνια και δεν μπορούν οι άλλοι; Ας απαντήσει ο καθένας μόνος του.

    Δημοσιευμένο στις 9 Μάι 2012 | ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΑ.

 Το πρωί διάβαζα την ανάρτηση του Ν. Θεοδωράκη, που μας μετέφερε το υποτονικό κλίμα των συγκεντρώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Η απογοήτευσή του ήταν εύλογη για τον μικρό αριθμό των συμμετεχόντων, όμως η απάντηση βρισκόταν πιθανότατα σε όλα τα πάρκα και τους ανοιχτούς χώρους, όπως στο πάρκο της γειτονιάς μας!
 Με τέτοιο καλοκαιρινό καιρό, το πικ-νικ (sic!), το κρασάκι, η καλή παρέα,
 ο ίσκιος των δέντρων, το τραγούδι των κοτσυφιών, το παιχνίδισμα του ήλιου με τις φυλλωσιές,
 το γέλιο της παρέας των μικρών παιδιών που έπαιζαν βόλλεϋ, ανακαλύπτοντας νέες τεχνικές για το άθλημα,
 οι εντυπωσιακές προσπάθειες για να βρεθούν καινούριες φιγούρες αιώρησης, από αυτούς που εγώ ονομάζω "αντιβαρυτικούς",
 ο ήχος από τα λακτίσματα της μπάλας από τους πιτσιρικάδες, που φώναζαν για πάσα, σουτ, δοκάρι, γκολ...
 οι ποδηλάτες που αθόρυβα και αντιρυπαντικά διέσχιζαν τα χωμάτινα μονοπάτια του πάρκου,
 η ανεμελιά και η ενέργεια από το παιχνίδι των φίλων,
 ακόμα και ο... πόλεμος των άστρων με τα φωτόσπαθα,
 με γέμισαν ενέργεια, κάτι που μάλλον δεν θα μου έδινε καμιά πορεία ή συγκέντρωση. Κάποιος γείτονας  με πλησίασε και με ρώτησε αν θα ανεβάσω στο μπλογκ τις φωτό. Με τη συζήτηση μοιραστήκαμε πληροφορίες για επεισόδια που έγιναν στην συγκέντρωση, και στην μικρή προσέλευση του κόσμου. 
-"Δεν με απασχολεί το ότι δεν πήγε ο κόσμος στην πορεία.", του είπα.
-"Έχει καταλάβει ότι θα προσπαθήσουν να την διαλύσουν οι κουκουλοφόροι, για χάρη του συστήματος. Αυτό που θα ήθελα είναι την Κυριακή να πάμε μαζικά στην κάλπη και να μην ψηφίσουμε τα γνωστά λαμόγια...ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και το κακό χρυσαυγίτικο συναπάντημα...!!!"
,
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΛΟΙΠΟΝ!!!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ , ΚΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!

Από τη μία οι εκλογές να απέχουν μια ανάσα και από την άλλη το θερμόμετρο να σκαρφαλώνει καθημερινά, στην μία περίπτωση ψάχνουμε να βρούμε σταθερότητα, αλληλεγγύη, σοβαρές ,δροσερές και φρέσκες ιδέες για να ξεφύγουμε από την κόλαση της κρίσης και από την άλλη κάποιο σκιερό  και δροσερό μέρος να απολάυσουμε την αναγέννηση της φύσης και να φρεσκάρουμε την διάθεσή μας, παίρνοντας βαθιές ανάσες καθαρού οξυγόνου μπλεγμένου με ευωδιές μυρωδάτου τριαντάφυλλου και φρεσκοκομμένου χορταριού. 
Όπως η φύση αναγεννάται, ανακυκλώνεται και φροντίζει τα "παιδιά" της, έτσι πρέπει και εμείς οι άνθρωποι να ξαναθεωρήσουμε τα πιστεύω και τα ιδανικά μιας όμορφης και δίκαιης κοινωνίας και να την παραδώσουμε έτοιμη,χρηστική και ζωντανή στις επόμενες γενιές, χωρίς αυτοκαταστροφικές τάσεις και χάσματα-ρήγματα ανάμεσά μας... Όπως μου είπε και η κόρη μου η...οικολόγα... "Μια ευχάριστη κοινωνία γεμάτη ζωή... μια πράσινη κοινωνία, μπαμπά...!!!"