ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ...

Λεφτά υπάρχουν και να που πάνε.......

T ακριβά κορίτσια του Δημητράκη Από την Αριστέα Μπουγάτσου και τον Στάθη Σταυρόπουλο http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/03/2010&id=142478 Ανοίκεια πράγματα φαίνεται να συμβαίνουν τόσο στο Διπλωματικό Γραφείο του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου όσο και στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού, Δ. Δρούτσα. Ενώ η κυβέρνηση κόπτεται υπέρ της περικοπής δαπανών και της πάταξης της σπατάλης στον δημόσιο τομέα, στο ίδιο το Διπλωματικό Γραφείο του πρωθυπουργού υπηρετεί ως ιδιαιτέρα η κ. Ξ.Μ., υπάλληλος η οποία, αν και έχει έρθει με «διαταγή μετακίνησης» από το εξωτερικό, αν και πληρώνεται πλέον εδώ κανονικά τον μισθό της, εξακολουθεί να λαμβάνει και το επίδομα αλλοδαπής. Το οποίο επίδομα αναλογεί σε 9.600 ευρώ ανά δίμηνο, ποσόν διόλου ευκαταφρόνητο, μάλιστα σε εποχές όπου οι δυσφημούμενοι και συκοφαντημένοι -συλλήβδην- δημόσιοι υπάλληλοι δυσπραγούν. Με δυο λόγια, η εν λόγω υπάλληλος, η οποία υπηρετούσε στα Σκόπια, ενώ ανεκλήθη στην Αθήνα εδώ και μήνες και υπηρετεί πλέον στο Διπλωματικό Γραφείο του πρωθυπουργού, εξακολουθεί να λαμβάνει α) τον μισθό της περί τα 4.800 ευρώ μηνιαίως, β) το επίδομα αλλοδαπής, ήτοι 9.600 ευρώ ανά δίμηνο και επιπλέον γ) μια ημερήσια αποζημίωση 90 έως 110 ευρώ (επί 30 ημέρες ίσον 2.700 ευρώ τον μήνα τουλάχιστον). Αυτό το τελευταίο ποσόν η υπάλληλος το λαμβάνει διότι δεν ανακλήθηκε για να επιστρέψει μονίμως, αλλά έχει επιστρέψει με «διαταγή μετακίνησης». Εξυπνο! Και κυρίως πολύ βολικό. Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός όχι μόνον ευαγγελίζεται περικοπές, αλλά έχει ήδη βάλει μάχαιρα σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, στο ίδιο του το Γραφείο και με τις ευλογίες αυτού του ιδίου, μια φιλότιμη υπάλληλος ενθυλακώνει μηνιαίως το ποσόν των 4.800 + 4.800 + 2.700 = 12.300 (στρογγυλεμένα) ευρώ τον μήνα! Νόμιμα όλα αυτά; Νομιμότατα! Ηθικά όμως; Αλλά αν, στην περίπτωση αυτή, ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ως ο πρώτος διδάξας τού «δάσκαλε που δίδασκες και νόμον δεν εκράτεις», δεν υστερεί και ο υπουργός του κ. Δρούτσας, ο οποίος επίσης συλλαμβάνεται «κλέπτων οπώρας». Διότι και στο γραφείο του κ. Δρούτσα υπηρετεί υπάλληλος, η κυρία Γ.Ι., επίσης ορμώμενη -με «διαταγή μετακίνησης» και αυτή- από το Βουκουρέστι. Με «διαταγή μετακίνησης» ώστε να συνεχίσει και αυτή να λαμβάνει την «ημερήσια αποζημίωση» (90 ευρώ x 30 = 2.700 ευρώ ), η οποία μαζί με το «επίδομα αλλοδαπής» συν τον τρέχοντα μισθό της, αθροίζουν ένα σύνολο της τάξεως των 10.855 ευρώ μηνιαίως. Νόμιμον κι αυτό; Νομιμότατον! Ηθικόν όμως; Αναμένεται η υπεύθυνη απάντηση γι' αυτή τη νόμιμη παρανομία. Καλό θα ήταν να απαντηθεί και το ερώτημα αν υπάρχουν κι άλλοι υπάλληλοι με το αυτό καθεστώς. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ... (ΤΗΝΧ ΤΕΟ) Θέμα: ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΟ ΣΟΥΡΗ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 1900 Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.!!! Γεώργιος Σουρής (1853-1919) Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Νά 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; ******* Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με ...... άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή. ******* Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. ******* Ο Έλληνας δυο δίκαια ασκεί πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος. ******* Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους! σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται. ******* Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια! ******* Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα, πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη... αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα, δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει. ******* Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού. Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ». Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας. Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.