Η ΦΙΛΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ... ΔΕΚΑΟΧΤΟΥΡΕΣ.

  

Μερικές ημέρες τώρα, οι επισκέψεις από τις δεκαοχτούρες στο μπαλκόνι μας ήταν συχνότερες... Τα πρωινά γύρω στις 06:30, τα φτερουγίσματα και οι φωνές τους με ξύπναγαν από τον βραδυνό μου ύπνο! Ώσπου ένα απόγευμα είδα μαζί με την Σοφία, στην ελιά που έχουμε φυτέψει σε μια γλάστρα, μια φωλιά μικρούλα από ξερά κλαράκια! Τις πρώτες μέρες σκεφτήκαμε να την χαλάσουμε, γιατί θα μας βρώμιζαν τα πουλιά το μπαλκόνι... Τι αφέλεια!

Προχθές το βράδυ λοιπόν, εκεί που πότιζα την ελιά, παρατήρησα ότι έλειπε το πουλί, πιθανώς το θηλυκό, και έριξα μια κλεφτή ματιά μέσα στη φωλιά για να δώ ένα μικρό αυγουλάκι!!! "Τώρα δεν χαλάμε τη φωλιά με τίποτα", σκέφτηκα.

σ

Σήμερα το πρωί, μετά από έντονες φωνές και μια ψιλοαναταραχή, βγήκα στο μπαλκόνι και είδα να κάθεται στην φωλιά η δεκαοχτούρα φαρδιά-πλατιά... "Συζυγικό, πρωινό καυγαδάκι", σκέφτηκα και ξαναγύρισα στην πρωινή ραστώνη της κρεβατοκάμαρας... Αργότερα διαπιστώσαμε ότι ήταν μάλλον φτερουγίσματα και φωνές χαράς, γιατί στην φωλιά υπήρχε ακόμα ένα αυγουλάκι!!!